مختصر و مفید راجب گیاه موز که بهتر است بدانیم
گیاه موز متعلق به خانواده Musaceae و سرده Musa است و بومی منطقه جنوب اقیانوس آرام میباشد. این گیاه بزرگترین گیاه علفی چندساله است که غلافهای برگ آن ساقههای کاذب شبیه به تنه را تشکیل میدهند. ریزوم (ریزوم یا پیاز کاذب) ساقه واقعی گیاه موز است که معمولاً به آن “ساقه پیاز” گفته میشود. توسعه ریشه ممکن است در خاکهای سست بسیار گسترده باشد و در برخی موارد تا ۹ متر به صورت افقی گسترش یابد. گیاه موز دارای ۸ تا ۱۲ برگ است که طول آنها بین ۲ تا ۴ متر و عرض آنها تا ۱.۵ متر میرسد. چرخه رشد موز دارای ۳ مرحله است: رشد رویشی (۶ ماه)، گلدهی (۳ ماه) و مرحله میوهدهی (۳ ماه). این بدان معناست که زمان بین کاشت گیاه موز و برداشت خوشه موز بین ۹ تا ۱۲ ماه است که بسته به نوع موز و شرایط رشد متفاوت است.
نور: اگر نور کاهش یابد، چرخه رشد رویشی طولانیتر خواهد شد.
خاک: خاکهای مناسب برای این محصول شامل خاک لوم، لوم رسی و لوم سیلتی هستند. خاکها باید حاصلخیز، نفوذپذیر، عمیق، به خوبی زهکشی شده و به ویژه غنی از مواد آلی (بیش از ۲.۵٪) باشند.
pH: موز تحمل بالایی به اسیدیته خاک دارد، اما مقادیر بهینه pH بین ۶ تا ۷ است.
آبیاری: موز محصولی است که نیاز به مقادیر زیادی آب دارد و به خشکی بسیار حساس است، به ویژه اگر دما بالاتر از ۲۰ درجه سانتیگراد باشد؛ زیرا این امر باعث دشواری در گلدهی و ایجاد مشکلات در توسعه برگها میشود.
اقلیم: هوای گرم و رطوبت مداوم در هوا برای رشد موز ضروری است. این گیاه به دمای متوسط ۲۶ تا ۲۷ درجه سانتیگراد نیاز دارد، همراه با بارشهای مداوم و به صورت منظم توزیع شده. مقدار بارش مورد نیاز بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ میلیمتر در ماه متغیر است. کمبود آب در هر زمانی میتواند منجر به کاهش تعداد و اندازه میوهها و در نهایت کاهش عملکرد نهایی شود. گیاهان موز در مناطق محافظتشده بهترین عملکرد را دارند، زیرا این گیاهان به آسیبهای ناشی از باد حساس هستند.
https://www.lima-europe.com/banana