اطلاعات در مورد درختان موز و الزامات زیست محیطی

اطلاعات درخت موز – مورفولوژی درخت موز

موز میوه ای از خانواده Musaceae و تیره Musa، بومی آسیای جنوب شرقی و یکی از مهم ترین درختان میوه در جهان است. ساقه اصلی می تواند به قطر 10-15 فوت و ارتفاع 10-30 فوت (3-9 متر) برسد. برگ های مستطیلی، سبز متوسط ​​و مارپیچی شکل گیاه موز دارای طول تیغه ای 3 فوت (1 متر) است. این گل دارای رنگ سفید مایل به زرد است و در دسته های 10 تا 20 گلی در انتهای یک ساقه بلند در زیر پوسته اشکی شکل قرمز مایل به بنفش ظاهر می شود. موز میوه ای دراز به طول 2 تا 10 اینچ (5-25 سانتی متر) است که یک توت بدون دانه گوشتی را می پوشاند. میوه پس از رسیدن از سبز به قهوه ای تغییر می کند. هیچ خار و چندین تنه یا ساقه کاذب روی شاخه ها وجود ندارد. (1)

گیاهی چند ساله که شبیه درخت است، درخت موز. عدم وجود قسمت های چوبی و ریزش ساقه میوه پس از فصل رشد، آن را به عنوان یک گیاه دارویی تعریف می کند. از آنجایی که شاخساره ها و شاخساره هایی که از شاخه های کناری ریزوم بیرون می آیند، به ساقه های میوه دار تبدیل می شوند، گیاهی چند ساله است. (2)

گیاه موز یک گیاه چند ساله قابل توجه با غلاف برگ است که شبیه ساقه های کاذب است که از تنه بیرون می آیند. این گیاه دارای 8 تا 12 برگ است که هر برگ به طول 2.7 متر و عرض 60 سانتی متر می رسد. در برخی موارد، تا 30 فوت (9 متر) رشد ریشه جانبی در خاک سست امکان پذیر است. بسته به نوع، سایر توضیحات گیاه تغییر می کند.

رشد گل از ساقه زیرزمینی واقعی (بنه) نه تا دوازده ماه پس از کاشت آغاز می شود. وسط ساقه کاذب جایی است که گل آذین (ساقه گل) ظاهر می شود. رشد گل به صورت مارپیچی حول محور مرکزی به صورت خوشه ای می باشد. در بیشتر ارقام، تعدادی «دست» از گل‌های اخته با تخمدان‌های تخمک‌گذاری شده و پرچم‌ها، گل‌های ماده را همراهی می‌کنند. در انتهای انتهایی گل‌های اخته، گل‌های نر دنبال می‌شوند. (3)

مشخصه درخت موز ساقه های بزرگ، گوشتی و راست است که پوشیده از برگ های نرم، صاف و قوسی شکل است. درختان موز از 6 فوت برای گونه های کوتوله تا بیش از 30 فوت برای گونه های بزرگتر، طعمی استوایی را به هر محیطی ارائه می دهند. (4)

ویژگی موز دراز و منحنی است، با پالپ نرم، غنی از نشاسته و اطراف آن را پوستی فراگرفته است که پس از رسیدن بسته به نوع آن می تواند سبز، زرد، قرمز، بنفش یا قهوه ای باشد.

تنه ها می توانند تا 20 فوت (6 متر) بلند شوند. روی تنه ها غلاف برگی وجود دارد و قسمت بالایی آن حدود 10 تا 20 برگ دیگر دارد که می تواند 25 تا 30 سانتی متر عرض داشته باشد.

ریشه های درخت موز می تواند تا 76 سانتی متر عرض و تا 1.5 متر عمق داشته باشد. با این حال، به طور متوسط، آنها به حدود 18 اینچ (5.5 متر) یا کمتر رشد می کنند.

میوه موز به صورت گل های زرد و بنفش شروع می شود و در بالای تنه ظاهر می شود. یک درخت موز سالم می تواند 50 تا 150 میوه را در یک زمان تولید کند، اما در طول عمر خود فقط یک محصول تولید می کند. (5)

انواع موز

• موز کاوندیش – معمولاً در فروشگاه های مواد غذایی یافت می شود
• Pisang Raja – محبوب در اندونزی
• موز قرمز – رنگ پوست قرمز مایل به بنفش و شیرین تر و نرم تر از کاوندیش
• لیدی فینگر موز – معروف به موز بچه، حدود 3 اینچ طول دارد
• موز جاوا آبی – به دلیل کرمی بودن به موز بستنی معروف است
• موز – به موز پخت و پز گفته می شود که نشاسته بالایی دارد و در غذاهای شور استفاده می شود
• موز مانزانو – پوست نازک و زرد آن‌ها پس از رسیدن کامل سیاه می‌شود و بدن‌های کوتاه و چاقی دارند که در مکزیک، کارائیب و آمریکای مرکزی و جنوبی رشد می‌کنند.
• بورو موز – دارای طعم لیمویی و تند است.
• موز بارانگان – زرد با نقاط سیاه کوچک. پالپ سفید بدون دانه است.
• موز انگشتی طلایی – در هندوراس رشد می‌کند، می‌توان آن را زمانی که سبز است پخته و در زمانی که کاملاً رسیده است، خام مصرف کرد. (6)

اطلاعات در مورد درختان موز و الزامات زیست محیطی

با این حال، کاوندیش رایج ترین نوع موزی است که همیشه در بازار پیدا می کنیم. قبل از کاوندیش، موز گروس میشل (مایک بزرگ) محبوب ترین بود.

از دهه 1890 تا حدود 1960، نوع موز گروس میشل در ایالات متحده رایج بود. به گفته مورخ جان سولوری، طبق گزارش ها، آنها از نظر طعم، عطر و رنگ پوست فوق العاده و عالی بودند. برای پرورش موز، کارتل موز آمریکایی منطقه وسیعی از جنگل را پاکسازی کرد. برای نگه داشتن این موزها و پولی که آورده بودند، به سمت شمال حرکت کردند، اربابان موز همچنین «جمهوری موز» را در دریای کارائیب و آمریکای مرکزی حفظ کردند.

گروس میشل در حالی که در اوج خود بود، بسیار محبوب بود. ایالات متحده در سال 1913 به ازای هر نفر موز بیشتری نسبت به سیب مصرف کرد و مصرف موز بیش از 20 پوند بود. سال بعد، واردکنندگان، خرده فروشان و مشتریان با موفقیت استدلال کردند که موز «میوه فقرا» است. (7)

به طور غم انگیز، طاعون پاناما تقریباً کل جمعیت این گونه را از بین برد.

موز کاوندیش جایگزین آن شد که اکنون در همه سوپرمارکت ها یافت می شود.

اگرچه موز گروس میشل دیگر به صورت تجاری تولید نمی شود و در سوپرمارکت ها یافت نمی شود، کشاورزان کوچک به کشت آن ادامه می دهند.

موز معروف کاوندیش در برابر بیماری مقاومت کرد و سایر نیازهای بازار را برطرف کرد. به عنوان مثال، می تواند تا چند هفته پس از برداشت سبز باقی بماند (ایده آل برای روزهای حمل و نقل طولانی). رنگ زرد کامل میوه پس از رسیدن می تواند بازخورد خوبی را از مصرف کنندگان به همراه داشته باشد و میزان عملکرد بالایی را ارائه دهد.

الزامات زیست محیطی موز

موز در مناطق گرمسیری بهترین رشد را دارد. دمای 80 درجه فارنهایت (27 درجه سانتیگراد) برای رشد گیاهان ایده آل است. درختان موز شرایط گرم و مرطوب همراه با خاک های حاصلخیز را دوست دارند. آنها در مناطق گرمسیری با دمای متوسط ​​حدود 20 درجه سانتیگراد بهترین رشد را دارند و می توان آنها را در مزارع در دامنه وسیعی بین 30 درجه شمالی و جنوبی خط استوا یافت. (8)

هنگام پرورش موز، سطح رطوبت باید در نظر گرفته شود. رطوبت حداقل 50 درصد یا بیشتر توصیه می شود زیرا این محصول بومی مناطق گرم و مرطوب جهان است. سایه یا سایبان بیش از حد می تواند به رشد میوه آسیب برساند و اگر بیش از حد آفتابی باشد، به آبیاری زیادی نیاز دارد. باد همچنین بر رشد و تولید محصول تأثیر می گذارد. سرعت باد 50 کیلومتر در ساعت می تواند یک محصول بزرگ را واژگون و واژگون کند، در حالی که بادهای 90-100 کیلومتر در ساعت محصول را کاملاً از بین می برد. (9)

مراجع

1. https://edis.ifas.ufl.edu/publication/ST409
2. https://www.promusa.org/
3. http://www.extento.hawaii.edu/kbase/crop/crops/i_banana.htm#top
4. https://www.hsph.harvard.edu
5. https://www.ehow.com/facts_7604734_structure-banana-plant.html
6. https://www.ediblearrangements.com/blog/different-types-of-bananas/
7. https://daily.jstor.org/
8. https://link.springer.com
9. https://agritech.tnau.ac.in/expert_system/banana/cli.html