اوگاندا ضایعات موز را به فرش، کلاهگیس و چرم وگان تبدیل میکند. هند میتواند بیاموزد

صنعت فیبر موز در اوگاندا از طریق آموزشهای فنی، توسعه مهارتها و پرورش کسبوکار برای جوانان شغل ایجاد میکند.
ابی ابراهیم
اوگاندا دومین تولیدکننده و مصرفکننده بزرگ موز در جهان است؛ هند در رتبه اول قرار دارد. با تولید جهانی حدود ۱۰ میلیون تن متریک و مصرف موز تقریباً یک کیلوگرم به ازای هر نفر، در روز، بیش از ۷۵٪ جمعیت اوگاندا به موز به عنوان یک غذای اصلی وابسته هستند. میوه رسیده موز در غذاهای خوشطعم پخته میشود و به عنوان دسر مصرف میشود و به شراب، آبمیوه، آبجو، تنقلات خشکشده و غیره تبدیل میشود.
موز منبع خوبی از مواد مغذی ضروری از جمله ویتامین B6، پتاسیم و فیبر غذایی است و از آن برای تهیه غذاهای درمانی آماده برای مبارزه با سوء تغذیه استفاده میشود. با این حال، این میوه به ایجاد ضایعات بزرگ پس از برداشت و فرآوری منجر میشود و تنهای زیادی از آن به زبالهدانها ختم میشود. هر فصل برداشت، ساقههای موز دور انداخته میشوند و مشکلات زیستمحیطی برای کشاورزان موز، مراکز جمعآوری و سایتهای تجارت ایجاد میکنند.
ایدههای بازیافت ضایعات موز
اکنون این مشکل بزرگ ضایعات موز در اوگاندا به یک فرصت اقتصادی حیاتی تبدیل شده است که در آن صنایع و فناوریهای جدیدی برای تبدیل ساقههای موز به فیبر برای تولید محصولات نساجی و صنایع دستی پایدار در حال توسعه هستند. فیبرهای موز بهطور سنتی با استفاده از فرآیندهای دستی استخراج میشدند که شامل خراشیدن پوسته موز تا آشکار شدن فیبرها بود. این فرآیند بازیافت ضایعات موز، کاربر زیادی دارد و برای تولید تجاری مناسب نیست. برای بهبود این فرآیند، کشاورزان کوچک موز در اوگاندا با بخش مهندسی غیررسمی محلی همکاری کردند تا دستگاه استخراجی برای تسهیل فرآوری آسانتر فیبر موز توسعه دهند.
استارتآپهای مبتنی بر جامعه مانند TEXFAD با کشاورزان کوچک موز کار میکنند که ساقههای موز را به این شرکت عرضه میکنند. کشاورزان موز اکنون از ارزش جدید ساقههای موز که به عنوان ضایعات تلقی میشدند، بهرهمند میشوند و از طریق بازیافت ضایعات موز درآمدهای خود را افزایش داده و سالانه بیش از ۳۰,۰۰۰ فوت مربع فرش تولید میکنند.
مؤسس TEXFAD، موتوری کومانی، توضیح میدهد: «علاوه بر فرشهای فیبر موز، صنعتگران محلی در حال آزمایش راههایی برای تبدیل فیبر موز به اکستنشنهای موی زیستتخریبپذیر و پارچههایی شبیه به پنبه هستند که برای لباس و صنعت مد مناسب است. فیبر موز همچنین به چرم وگان تبدیل میشود – که چرم پایداری برای کفشها، کمربندها، کیف پولها و کیفها و غیره ارائه میدهد. در حالی که محصولات جانبی تولید فیبر موز کربونیزه شده و به بریکتهای زغالی تبدیل میشوند که بدون دود هستند و چهار تا شش ساعت انرژی پاک ارائه میدهند.»
بازیافت ضایعات موز اشتغالزایی میکند
تقریباً ۷۷٪ از جمعیت اوگاندا زیر ۲۵ سال هستند، با این حال این کشور یکی از بالاترین نرخهای بیکاری جوانان را در آفریقا دارد. صنعت فیبر موز به ایجاد شغل در بین جوانان اوگاندا از طریق آموزشهای فنی، توسعه مهارتها و پرورش کسبوکار کمک میکند و اشتغال را در سراسر کشور تسریع میبخشد.
جوانانی که از برنامههای آموزش مهارت TEXFAD بهرهمند شدهاند، اکنون با محصولات دستساز نوآورانه به صنعت گردشگری محلی کمک میکنند. این سازمان تاکنون بیش از ۴۰۰ جوان را آموزش داده و ۲۷ جوان را که در TEXFAD کار میکنند، حفظ کرده است. این شرکت در سطح مدیریت و بخشها توسط جوانان هدایت میشود و بر آموزش مهارتها برای خودکفایی تمرکز دارد. TEXFAD در آموزش مهارتها و پرورش کسبوکار در استخراج فیبر موز و تولید محصولات مختلف پیشگام بوده و آموزش مهارتها را در چندین کشور آفریقایی از جمله اوگاندا، موریس، نیجریه و کنیا انجام داده است.
اقتصادهای دورانی در مسیر رفاه
در ژانویه ۲۰۲۳، مجمع جهانی اقتصاد یک مقاله سفید درباره تحول دورانی منتشر کرد که با همکاری Bain & Company، دانشگاه کمبریج و INSEAD تهیه شده بود. بینشهای این مقاله نشان میدهد که سازمانهایی که بر تحول دورانی تمرکز میکنند و مدلهای عملیاتی و کسبوکاری سازگارتری ایجاد میکنند، حتی در زمانهای اختلال، بهتر میتوانند به رفاه دست یابند و به رشد پایدار کمک کنند.
تحول دورانی در اوگاندا در حال شکلگیری است. آرمان آینده صنعت فیبر موز کشور، افزایش تولید محصولات دوستدار محیط زیست با مکانیزه کردن بخشی از فرآیندهای تولید، در حالی که بیش از ۶۰٪ از فرآیندها را به صورت دستی حفظ میکند، است. هدف تولید انبوه محصولات فیبر موز تأثیر زیادی بر جامعه دارد و بهترین شیوههای مصرف و تولید پایدار را رعایت میکند. اوگاندا چشمانداز دارد که به مرکز ممتاز تولید محصولات پایدار دوستدار محیط زیست در آفریقا تبدیل شود و به رویکرد اقتصاد دورانی پایبند باشد.
ابی ابراهیم، مسئول جامعه، دستور کار منطقهای، آفریقا در مجمع جهانی اقتصاد است.
این مقاله در اصل در مجمع جهانی اقتصاد منتشر شده است.
منبع: theprint