تأسیسات رسیدن میوه
عوامل محیطی در ذخیرهسازی میوه نقش بسیار مهمی در تعیین کیفیت میوه پس از برداشت و طول عمر نگهداری آن ایفا میکنند. تأسیسات ذخیرهسازی، همانطور که از نامشان پیداست، میوه را پس از برداشت و قبل از ارسال به فروشگاهها ذخیره میکنند. اتاقهای رایپنینگ، که اغلب بخشی از تأسیسات ذخیرهسازی بزرگتر هستند، وظیفه تخصصی رسیدن میوههای نارس را بر عهده دارند. در حالی که فرآیندهای آنها متفاوت است، اهداف تأسیسات ذخیرهسازی و رایپنینگ مشابه است – کنترل عوامل محیطی که بر رسیدن و طول عمر میوه تأثیر میگذارند.
کنترل اتاق رسیدن موز
عوامل محیطی اصلی که برای رسیدن میوه حیاتی هستند شامل دما، رطوبت نسبی، اتیلن (C2H4)، دیاکسید کربن (CO2) و اکسیژن (O2) میشوند. سطح این پنج عامل بسته به نوع محصول ذخیرهشده و هدف (ذخیرهسازی یا رسیدن) متفاوت خواهد بود. میوه زنده است و حتی پس از برداشت به تنفس و تبخیر ادامه میدهد. در نتیجه، میوه از طریق تغییرات فیزیولوژیکی خود، محیط خود را فعالانه تغییر میدهد. سه روش که این کار را انجام میدهد عبارتند از:
تنفس: میوه از اکسیژن در طول تنفس برای تجزیه قندها و تولید گرما، آب و دیاکسید کربن استفاده میکند. در طول ذخیرهسازی، پایین نگه داشتن دما سرعت تنفس، رسیدن و پیری را کاهش میدهد. به همین ترتیب، غلظتهای CO2 و O2 نیز میتوانند بر نرخ تنفس تأثیر بگذارند.
تبخیر: وقتی اختلاف فشار بخار آب بین میوه و محیط اطراف آن وجود دارد، میوه آب خود را از دست میدهد. در نتیجه تبخیر، میوه چروکیده میشود و کیفیت و طعم آن ممکن است خراب شود. تنفس باعث افزایش تبخیر میشود. رطوبت نسبی کمتر از حد مطلوب نیز باعث کاهش وزن میشود، که مسئله مهمی است زیرا میوه اغلب بر اساس وزن فروخته میشود. حفظ رطوبت در میوه وزن و سودآوری را افزایش میدهد؛ از این رو، رطوبت نسبی بالا در اتاق ذخیرهسازی در طول ذخیرهسازی حفظ میشود.
رسیدن: اتیلن یک فیتوهورمون تولید شده توسط میوههای کلایماکتریک است. میوههای کلایماکتریک به اتیلن خارجی پاسخ مثبت میدهند. بسیاری از میوههای غیرکلایماکتریک که به اتیلن حساس هستند نیز با کوتاه شدن عمر ذخیرهسازی و تسریع پیری به حضور اتیلن پاسخ میدهند. برای رسیدن قابل پیشبینی و تکرارپذیر، کاربرد اتیلن باید تحت دمای بهینه و برای تعداد روزهای مشخص تنظیم شود. از طرف دیگر، در طول ذخیرهسازی، تجمع اتیلن باید کنترل و اغلب سرکوب شود. سطح اتیلن در هوا با “تمیز کردن” کاهش مییابد تا از خرابی زودهنگام جلوگیری شود.
پایش و مدیریت
به دلیل نوسانات مداوم در پنج عامل محیطی در اتاقهای رسیدهسازی و انبارداری، لازم است که محیط به طور مداوم پایش و کنترل شود. هر تغییری میتواند زمان انبارداری را کاهش دهد، میوه را خراب کند و در فرآیند رسیدهسازی اختلال ایجاد کند. بنابراین، ضروری است که اندازهگیریهای دقیقی انجام شود و سپس بر اساس این اندازهگیریها، به سرعت اصلاحات لازم صورت گیرد. همانطور که حرفهایها میدانند، پایش دمای محصول و اتاقهای انبارداری یا رسیدهسازی بسیار مهم است. همچنین، نظارت بر رطوبت و سطح CO2 نیز اهمیت دارد.